Teknologi RFID benar-benar mengubah permainan dalam pengurusan rantai bekalan dengan menggunakan tag kecil dan pembaca untuk menghantar maklumat secara wayang, menjadikan ia lebih mudah untuk menjejaki barang ke mana perginya. Pada asasnya, sistem RFID memerlukan tiga komponen utama: tag itu sendiri, pembaca yang mengesan isyarat mereka, dan juga perisian untuk memproses semua data tersebut. Terdapat juga dua jenis tag asas di pasaran, iaitu jenis pasif yang memerlukan tenaga daripada pembaca untuk berfungsi, dan tag aktif yang dilengkapi dengan bateri sendiri supaya ia boleh terus menghantar maklumat walaupun tidak berhampiran dengan pembaca. Kedai runcit, syarikat penghantaran, dan hospital semuanya telah mula menggunakan RFID kerana ia memudahkan pengesanan pergerakan produk sepanjang perjalanan dari kilang sehingga ke tangan pelanggan. Pengurusan inventori juga mendapat peningkatan yang ketara kerana pengurus boleh menerima maklumat terkini secara serta-merta, mengurangkan kesilapan dan membantu menjalankan operasi secara keseluruhannya dengan lebih baik. Beberapa nombor daripada Cybra.com menyokong perkara ini, menunjukkan bahawa perniagaan yang menggunakan RFID sering kali dapat meningkatkan kebolehlihatan inventori mereka antara 2% hingga 20%, bermaksud kurangnya kehilangan barangan dan pelanggan yang lebih gembira.
Dalam rantai bekalan, RFID aktif berfungsi dengan sangat berbeza berbanding sistem RFID pasif. Tag aktif mempunyai bateri terbina dalam yang membolehkan mereka sentiasa menghantar isyarat, menjadikannya sesuai untuk operasi besar seperti pelabuhan kontena atau pengurusan gudang di mana liputan adalah paling penting. Tag RFID pasif memerlukan peranti pembaca untuk mengaktifkannya, jadi ia lebih sesuai untuk perkara seperti barangan keperluan pejabat atau komponen kecil yang tidak banyak bergerak. Kelebihan sebenar RFID aktif datang apabila menguruskan inventori di seluruh kemudahan yang besar. Peniaga runcit melaporkan kurangnya kehilangan barangan dan proses penstroran yang lebih lancar selepas melaksanakan sistem ini. Kajian daripada tempat seperti Universiti Auburn menunjukkan sesuatu yang cukup menakjubkan juga. Sebelum RFID, banyak perniagaan hanya mempunyai kejituan inventori sekitar 65%. Dengan pelaksanaan yang betul, kejituan ini meningkat kepada lebih 95% dalam kebanyakan kes. Peningkatan sebegini bermaksud gudang dapat beroperasi dengan lebih cepat, kurangnya kehilangan produk di antara rak, dan akhirnya menjimatkan kos pembelian yang tidak perlu serta jam tenaga kerja yang dihabiskan untuk mencari stok yang hilang.
Teknologi RFID memberi kelebihan besar kepada perniagaan berbanding kedua-dua tag NFC dan kod bar sekolah lama. Memang benar, NFC berfungsi dengan baik untuk situasi ketuk-dan-pergi dengan cepat pada jarak dekat, tetapi RFID mampu merangkumi kawasan yang jauh lebih besar dan sebenarnya memberi kesan kepada cara operasi rantai bekalan pada setiap hari. Kod bar memerlukan seseorang untuk menghala pengimbas betul-betul ke arahnya, manakala RFID berfungsi secara latar belakang, menjejaki item secara automatik apabila bergerak. Syarikat-syarikat yang beralih daripada kod bar kepada RFID biasanya menjimatkan kos tenaga kerja dan juga memperoleh nombor inventori yang jauh lebih tepat, kerana RFID mampu mengendalikan maklumat yang jauh lebih banyak sekaligus tanpa kesukaran. Ambil contoh kedai runcit, banyak yang melaporkan berkurangnya rak kosong dan produk sebenarnya tersedia apabila pelanggan mahukannya, bermaksud pembeli yang lebih gembira dan operasi yang lebih lancar secara keseluruhannya.
Tag RFID membawa sesuatu yang sangat berharga dalam menjaga pengesanan inventori secara masa nyata, dan ini membantu mengelakkan situasi kehabisan stok yang menjengkelkan sambil memastikan produk tetap tersedia. Apabila perniagaan menerima kemas kini berterusan mengenai status stok, mereka boleh menguruskan inventori dengan lebih baik dan mengelakkan kehilangan jualan disebabkan pelanggan tidak dapat menemui apa yang mereka perlukan. Ambil contoh H&M, mereka melaksanakan RFID di seluruh kedai dan gudang mereka serta memperhatikan peningkatan ketepatan dalam kiraan inventori dan kurangnya rak yang kosong. Keupayaan untuk melihat secara tepat apa yang berlaku pada inventori pada bila-bila masa membolehkan syarikat bertindak pantas apabila berlakunya perubahan tidak dijangka di pasaran, menjadikan keseluruhan rantaian bekalan lebih cekap dan responsif terhadap keperluan pelanggan.
Teknologi RFID untuk pengumpulan data automatik mengurangkan kos buruh dan secara asasnya menghapuskan kesilapan manusia yang kerap berlaku dalam pengurusan inventori. Tiada lagi pembaziran masa dengan kiraan manual atau kesukaran memasukkan data bermaksud kakitangan boleh memberi tumpuan kepada perkara-perkara yang sebenarnya penting berbanding sekadar mengemas kertas. Peniaga-peniaga yang beralih kepada sistem RFID melaporkan berjaya menjimatkan ribuan ringgit setiap tahun, terutamanya kerana kehilangan barang dapat dikurangkan semasa proses pengiraan stok dan jabatan penghantaran berjalan lebih lancar. Walaupun beralih daripada kaedah lama mungkin kelihatan menakutkan pada mulanya, kebanyakan syarikat mendapati RFID memudahkan keseluruhan operasi mereka. Memang terdapat sedikit pelaburan permulaan, tetapi kelebihan jangka panjang biasanya melebihi kosnya apabila dilihat dari segi peningkatan kadar ketepatan secara keseluruhannya.
Tag RFID benar-benar meningkatkan kejituan dalam penghantaran barang dan memenuhi pesanan, yang mengurangkan kesilapan dan menjadikan pelanggan lebih gembira secara keseluruhannya. Dengan cip kecil ini dipasang pada produk, perniagaan boleh menjejaki lokasi sebenar sesuatu barang pada bila-bila masa, menjadikan kemungkinan menghantar item yang salah atau terlepas tarikh penghantaran lebih rendah. Kedai runcit terutamanya mendapat manfaat daripada kebolehpercayaan sebegini kerana tiada siapa yang mahu menunggu berbulan-bulan untuk sesuatu yang ditempah minggu lepas. Pengurus gudang di seluruh negara telah menyaksikan sendiri bagaimana teknologi RFID mempermudah operasi di dalam kemudahan mereka juga. Syarikat-syarikat yang sentiasa memenuhi jangka masa penghantaran mereka melihat pertumbuhan pada aspek keuntungan kerana pelanggan yang berpuas hati cenderung untuk kembali berulang kali. Apabila pembeli tahu mereka boleh mengharapkan barang yang dipesan akan sampai pada masa yang dijangkakan, ini membina hubungan berkekalan antara jenama dan pengguna.
Apabila syarikat-syarikat mula menggunakan teknologi NFC dan RFID dalam sistem penjejakan mereka, isu privasi menjadi semakin besar, terutamanya apabila melibatkan maklumat seperti nama dan alamat pelanggan. Kami melihat cip-cip ini semakin banyak digunakan di pelbagai tempat, dari inventori gudang hingga ke tag keselamatan dalam runcit, yang membuka banyak peluang untuk pihak tertentu cuba mengintai di tempat yang tidak sepatutnya. Kerajaan dan kumpulan-kumpulan industri telah cuba mengekori perkembangan ini dengan mencipta peraturan berkaitan perlindungan data. GDPR adalah contoh yang sering disebut, selain piawaian ISO yang mewajibkan syarikat mendapatkan kebenaran yang sewajarnya sebelum mengumpul maklumat peribadi. Pakar dalam industri menyedari bahawa mencari keseimbangan antara teknologi baharu dan privasi bukanlah satu tugas yang mudah. Kebanyakan pihak bersetuju bahawa enkripsi yang kuat kini menjadi asas yang mesti ada, tetapi yang lebih penting ialah bagaimana syarikat sebenarnya melaksanakan langkah-langkah keselamatan ini di seluruh rantaian bekalan mereka tanpa membuatkan pelanggan berasa seolah-olah mereka sentiasa diperhatikan.
Melaburkan wang ke dalam sistem RFID biasanya bermaksud perlu membelanjakan sejumlah besar wang pada peralatan, pakej perisian, dan latihan staf untuk menggunakannya dengan betul. Walaupun kos permulaan ini mungkin kelihatan agak tinggi, syarikat-syarikat tidak sepatutnya melupakan apa yang boleh mereka peroleh pada masa hadapan. Banyak pengeluar dalam pelbagai sektor telah berjaya mengatasi cabaran kewangan ini dan menyaksikan manfaat yang nyata selepas melaksanakan teknologi RFID. Pengusaha runcit khususnya menyedari peningkatan dalam penjejakan tahap stok dan kehilangan barang yang berkurang apabila beralih daripada kaedah semakan manual tradisional kepada pengimbasan RFID automatik. Menurut laporan kajian pasaran, syarikat-syarikat biasanya mula melihat pulangan pelaburan dalam tempoh 12-18 bulan apabila operasi mereka menjadi lebih lancar dan pembaziran berkurangan. Sesetengah gudang melaporkan pengurangan hampir 30% dalam jam tenaga kerja setelah mereka sepenuhnya mengintegrasikan RFID di seluruh kemudahan mereka.
Membawa teknologi RFID ke dalam sistem rantai bekalan lama bukanlah satu tugas yang mudah dan turut membawa pelbagai masalah. Sistem lama tidak direka untuk menyokong RFID moden, maka ia cenderung untuk berlanggaran dan tidak berjalan lancar bersama. Ini menyebabkan pelbagai masalah, daripada kesilapan inventori hingga ke lewat penghantaran. Namun, terdapat beberapa cara untuk mengatasi kekacauan ini. Kebanyakan syarikat sama ada melabur dalam perisian khusus yang dikenali sebagai middleware atau memperlahi konsultan luar yang memahami cara membuat sistem lama dan baru berfungsi bersama. Ambil contoh ABC Manufacturing tahun lalu. Mereka menghabiskan berbulan-bulan untuk membolehkan sistem RFID mereka berkomunikasi dengan perisian pengurusan gudang yang telah berusia beberapa dekad. Setelah berjaya, kadar kesilapan menurun hampir separuh dan proses penjejakan menjadi jauh lebih cepat. Mana-mana pihak yang merancang untuk melaksanakan RFID seharusnya mengkaji pengalaman syarikat-syarikat lain sebelum terjun secara tergesa-gesa. Pembelajaran daripada pengalaman ini boleh menjimatkan banyak masa dan wang dalam jangka panjang.
Gabungan IoT dengan teknologi RFID sedang mengubah cara syarikat memandang rantaian bekalan mereka. Apabila teknologi-teknologi ini berfungsi bersama, ia membolehkan penjejakan produk semasa bergerak melalui gudang dan pusat pengedaran secara masa nyata. Keseluruhan sistem menjadi seperti jaring di mana maklumat mengalir antara pelbagai bahagian rantaian bekalan. Kawalan inventori yang lebih baik muncul daripada sambungan ini. Kini, banyak peruncit menggunakan sensor IoT untuk memantau tahap stok secara automatik. Ini mengurangkan kesilapan yang dilakukan manusia semasa mengira secara manual dan membantu menentukan bila perlu memesan lebih banyak barangan berdasarkan corak permintaan sebenar. Rantaian bekalan menjadi jauh lebih cepat dalam bertindak balas terhadap perubahan keperluan pelanggan apabila syarikat-syarikat melaksanakan sistem pintar ini. Kita sedang melihat peningkatan besar dalam operasi logistik berkat gabungan teknologi ini.
Apabila kita menggabungkan teknologi blockchain dengan tag RFID, pelbagai peluang baharu muncul untuk memastikan data kekal selamat dan boleh dilacak sepanjang proses. Dengan blockchain, sebarang maklumat yang diambil oleh RFID menjadi hampir tidak boleh diubah dan boleh disemak pada bila-bila masa sahaja, seterusnya memberi keyakinan kepada semua pihak yang terlibat dalam rantaian bekalan. Berkaitan aplikasi praktikal, kad perniagaan NFC kini semakin biasa digunakan oleh profesional. Cukup dengan mengetuk kad tersebut pada telefon, maklumat hubungan atau butiran syarikat akan muncul serta-merta. Yang lebih menarik? Ia memastikan maklumat sulit terlindung berkat enkripsi yang kuat dari hujung ke hujung. Bagi perniagaan yang ingin kekal mendahului, mengintegrasikan keupayaan blockchain ke dalam sistem RFID sedia ada memberikan lapisan keselamatan tambahan tanpa mengorbankan kemudahan penggunaan yang diperlukan oleh perdagangan moden.
Sistem RFID menjana berbanyak data setiap hari, dan kecerdasan buatan kini semakin cekap dalam membuat makna daripada semua maklumat ini untuk membantu membuat keputusan yang lebih baik. Apabila syarikat dapat meramalkan apa yang diingini pelanggan sebelum mereka meminta, ini menjadikan perancangan sumber lebih mudah sambil mengurangkan pembaziran inventori dan situasi kehabisan stok yang menjengkelkan. Perisian AI mengkaji nombor RFID dan mengesan corak yang tidak dapat dikesan oleh sesiapa, memberikan pengurus maklumat yang berguna mengenai prestasi rangkaian bekalan mereka pada bulan atau suku tahun akan datang. Pihak dalaman industri telah lama bercakap mengenai kepentingan analisis prediktif dalam tahun-tahun akan datang. Syarikat yang memimpin dalam aspek ini bakal memperoleh kelebihan besar berbanding pesaing yang masih bergantung pada perasaan semata-mata, bukannya data yang konkrit, dalam pengurusan rangkaian logistik mereka. Ke depan, pengurus rangkaian bekalan berkemungkinan besar tidak akan dapat berfungsi tanpa akses kepada pelbagai maklumat sebegini dalam tempoh terdekat.
